Rasy koni

    Quarter Horse 

• wzrost do 160 w kłębie,

• silne tylne nogi,

• wyjątkowa wytrzymałość, szybkość,

• barwa sierści: izabelowata (palomino), kasztanowata, gniada, kara, rzadko siwa

• osobniki srokate zaliczane są do Paint Horse (odłam rasy Quarter Horse)

• charakter: spokojne konie, świetnie nadają się pod siodło, do pracy z bydłem,

• pochodzenie: geny koni hiszpańskich, mustangów i appaloosa. 

Koń pełnej krwi angielskiej 

Koń pełnej krwi angielskiej – jedna z podstawowych ras gorącokrwistych pochodząca z Anglii. Potocznie nazywany "folblutem" . Obecnie są to najszybsze konie na świecie, a rasa rozpowszechniła się na całym globie, wywierając wielki wpływ na niemalże wszystkie rasy obecnie hodowanych koni sportowych. Konie te hodowane są głównie w Anglii, Irlandii, USA, Japonii i Francji .
Często stosowane oznaczenie rasy: "xx". Napisy na tabliczkach imienia są czerwone.


Użytkowanie 

• wyścigi płaskie 
• wyścigi z przeszkodami 
• skoki przez przeszkody 
• ujeżdżenie 
• WKKW 
• polo
• steeplechase
•   wzmocnienie / uszlachetnienie rozmaitych ras w hodowli 

 Koń czystej krwi arabskiej 

  Konie arabskie pojawiły się na Półwyspie Arabskim co najmniej 2500 lat temu.
 Są bardzo wytrzymałe, niewymagające w hodowli i szybkie w galopie. Na długich dystansach nie mają sobie równych. Są inteligentne, wrażliwe i przywiązane do człowieka. "Araby" to konie o żywym temperamencie, lecz zawsze posłuszne. Koni tej rasy używano w hodowli wielu innych ras. Jest to najstarsza na świecie rasa hodowanych obecnie koni.
Oznaczenie symboliczne rasy: "oo". W stajniach napisy na tabliczkach imienia są niebieskie. 

Obecnie przoduje w dyscyplinie rajdów długodystansowych, wyścigów czy w klasach "pleasure" Coraz więcej koni arabskich pojawia się w klasach western , w skokach i w ujeżdżeniu. Są to bowiem konie bardzo wszechstronne, inteligentne oraz chętne do nauki i pracy. 

Koń fryzyjski 


Koń fryzyjski (tzw. fryz) –rasa koni zimnokrwistych  pochodząca z historycznej krainy Fryzji (w dzisiejszej Holandii ). Charakterystyczną cechą tych koni jest ich zazwyczaj kare (rzadziej skarogniade) umaszczenie, bujna grzywa, ogon i szczotki pęcinowe oraz wysokie i efektowne chody. 
Budowa 
 

• Głowa – odpowiednio długa; oko duże, błyszczące i inteligentne; uszy stosunkowo małe, z nachylonymi ku sobie końcami; profil lekko szczupaczy lub prosty; całość musi sprawiać wrażenie szlachetności;
• Szyja – wyniosła, o lekko łabędzim profilu, odpowiednio długa i dobrze umięśniona, wysoko osadzona;
• Kłoda – dobrze umięśniona, dość długa ale nie za długa, dopuszczalny nieco miękki grzbiet, kłoda musi być głęboko związana z piersią, łopatka jest lekko skośna, żebra nie mogą być beczkowate;
• Kończyny przednie – proste, pęcina nachylona do podłoża pod kątem 45 stopni, rozstawione o szerokość kopyta ;
• Kończyny tylne – długie udo, staw skokowy o kącie 150 stopni, pęcina nachylona do podłoża pod kątem 55 stopni.

Chody

• Stęp  – sprężysty i silny;
• Kłus – zamaszysty, z silnym odbiciem zadu, ma sprawiać wrażenie lekkości, musi być wyraźna faza zawieszenia z mocnym zgięciem w stawach;
• Galop  – rytmiczny, okrągły, z zadu.

Maść
Jedyną dopuszczoną maścią  jest kara. Ogiery starające się o licencje hodowlaną muszą być w odcieniu kruczym, w wypadku kiedy ogier jest w odcieniu wronim nie zostanie dopuszczony do rozrodu. Jedyną odmianą akceptowaną jest mała gwiazdka na czole, przy czym wyłącznie u klaczy i wałachów.

Koń andaluzyjski

Jedna z rasy koni  gorącokrwistych, a jednocześnie jedna z najsławniejszych ras z Hiszpanii . Koń andaluzyjski pochodzi z Półwyspu Iberyjskiego  i rozpowszechnił się po całej Europie. 
Jest to koń średniej wielkości z wysoko osadzoną szyją, o prostym profilu głowy i często pofalowanej grzywie i włosach ogona. Szyja jest zwykle dość gruba, ładnie łukowato wygięta, zgrabnie osadzona na dobrych, skośnie opadających łopatkach. Koń ma głowę o prostym lub lekko wypukłym profilu, z szerokim czołem i dużymi oczyma. Klatka piersiowa jest szeroka i głęboka, kłoda owalna, grzbiet zwarty oraz krótki, a zad dobrze umięśniony, z nisko osadzonym grubym ogonem. Koń posiada dobrą prezencję i taka samą akcje, w której zawiera ruch z wysokim unoszeniem kończyn, używany podczas parad, nazywany paso de andatura. Wzrost waha się od 150 do 160 cm. 
Najczęściej występuje maść  siwa, ale także gniada, kara, izabelowata . Spotykane są też konie kasztanowate i dereszowate.